0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Hepimiz kabul ediyoruz ki annelerin yüreği kocamandır. Evlatlar kendi ailelerini kurduklarında o kocaman yürek daha da büyür çünkü kalbinin içindeki yürek de genişlemiş kalbine başka yürekler sığdırmıştır. Daha bebeği beşikteyken öğrenmiştir anne; evladını seveni evladının sevdiğini o daha çok sevecektir. Bu anneler günü yazıma 2+2 ile başlamak istedim ve +2lerin annelerine yani Güler KOÇ ve Ayşen KURTBEYOĞLU’na emekleri için teşekkür ve birlikte geçireceğimiz günler için iyi dileklerle…

Anneme gelince, onun şahsında hayatımızın tüm aşamasında emek veren duygularıyla bizi saran annelerin gününü sonsuz minnet ve teşekkürlerimle kutluyorum. Sağlıklı huzurlu nice kutlamalara erişsinler.

Pandemi nedeniyle -çalışmıyorsak- zorunlu içerdeyiz. Ve bu günleri daha da içerde geçirmeye gerek yok daha fazla sıkıntıya sokmaya gerek yok. Fırsata çevirelim, hayattaysa annenizi keşfe çıkın. Gözleriyle hep sorduğu ve günde kaç kez dile getirdiği gibi “sen nasılsın”ı bu kez ona yöneltin. Ebediyette olanları inancınıza göre dualar ederek doyurun, sevgisiyle sizi kucakladığını hissedeceksiniz.

Ben de annemi keşfe çıktım; işte birkaç anekdotJ Annemin en büyük özelliklerinden biri, öncesinde defalarca dile getirmiş olsa da hiç “sana söylemiştim” demez. Hemen avutmaya sarıp sarmalamaya sevgisiyle merhem sürmeye yönelir. Ben bile kendimi suçlasam ona göre karşı taraf, dış mihraklar(!) neden olmuştur üzüntüye. İkinci adımda çözüm önerilerine başlar. Hiçbir senarist/tasarımcı bu kadar ayrıntılı strateji planı yapamaz. Canım annem yaa, bu yaşta bile bir anda gençleşir güçlenir, artık çevreyi bulanık gören gözleri dünyanın en güzel manzarasını görmüşçesine şefkat pırıltılarıyla parlar durur. Sevgiyle dolu kocaman kalbinden öpüyorum seni.

Annelerin asıl kahramanlığı evladına hep inanması, güvenmesi olsa gerek. “Bu sorumluluğu yerine getirebilir miyim?” veya “Ne dersin, altından kalkabilir miyim?” sorusuna cevabı hep aynı: “Yaparsın tabii, niye yapamayacakmışsın, herkes annesinin karnında mı öğreniyor?” Bir şey için de; bırak umutlarını kırmayı kanat takıp uçurur seni. Öyle senden emin söyler ki, sen neden olmayasın… Anne olunca anladım aslında kalbinin nasıl korkuyla çarptığını ama yüzüne demir maske takıp mermer yürekle söylediğini savunmayı. Kahramanlığı ile kocaman kalbinden öpüyorum seni.

Annelerin hep bir tembihi, bir önerisi vardır. Anne olunca aklın da genişliyor galiba, hep bir öngörüsü bulunuyor köşede. Ben bugün sıkılmak nedir bilmiyorsam, o da annem sayesindedir. Kazara “sıkıldım” diyecek olsam, yığınla yapacak etkinlik önerir veya hemen elime bir şiş bir yumak veya ayıklanacak bir sebze tutuştururdu. Fikir dolu o kocaman kalbinden öpüyorum seni.

Yavrusunu kaybeden anneyi teselli edecek söz yok, annesini kaybedene de ne yazık ki. Onlara sonsuz sabır metanet diliyorum. “Anatürk’ümüz” Zübeyde hanımın şahsında sonsuzluğa uğurladığımız anneleri rahmetle anıyorum, mekânları cennet olsun. Yaşarken mutlu anılarına vesile olmak belki en olması gerekenlerden. Bunun için 364 gün daha eklendi yıl hanenize. Zaman akışı içinde sevdiklerinizi ertelememek elinizde.

Doktorlar annemin kalbinin büyüdüğünü söylüyor, bu kocaman sevgisinden olsa gerek. Ve duvarlarının kalınlaşması da içine sığdırdığı sevgileri kaybetmemek sımsıkı kucaklamak, korumak, kollamak isteğinden olmalı. Canım annem yarınlara güvenle bakıyorsam desteğinle hep yanımda olduğun içindir, Anneler Günün kutlu olsun. Sen iyilik peşinde koştukça, iyilik de senin peşinden koşsun, sağlık, neşe ve sevgi her daim yanında olsun. Annelik duygusu taşıyanların her günü sağlıkla mutlulukla dolsun.