TEKİRDAĞ (AA) – Tekirdağ’ın Ferhadanlı Mahallesi’nde yaşayan 66 yaşındaki Zeynep Günay Tekin, 47 yıldır arıcılık yapıyor.

Henüz 19 yaşındayken kayınpederinin yanında arılarla tanışan Tekin, zamanla bu işe ilgi duymaya başladı.

Tecrübe kazandıkça kovan sayısını artıran ve arıcılığı mesleğe dönüştüren Tekin, neredeyse tüm gününü arıların içinde geçiriyor.

“AKŞAM EZANINA KADAR ARILARLA UĞRAŞIYORUM”

Kovanların bakımının yanı sıra polen toplayan ve oğul takibi yapan Tekin, AA muhabirine, arıcılığa duyduğu bağlılığı anlattı.

Üç çocuk annesi olan ve eşini kaybeden Tekin, “Kayınbabamdan kaldı arıcılık. Sonra bir süre ara verdik, torun büyüttük. Ama sonra yine döndüm arıların yanına. Sabah erkenden mesai başlıyor. Akşam ezanına kadar arılarla uğraşıyorum. O kadar seviyorum ki arılar benim bir parçam oldu.” dedi.

“SEVEREK YAPILAN BİR İŞ BU”

Arılardan korkmadığını belirten Tekin, çoğu zaman maskesiz çalıştığını ve arı sokmalarına rağmen üzülmesinin tek nedeninin arının ölmesi olduğunu dile getirdi.

“Boş durmayı sevmem, zamanın nasıl geçtiğini anlamıyorum” diyen Tekin, şöyle konuştu:

“Arıların içine girdiğimde çok mutlu oluyorum. O kadar mutluyum ki arıcılık benim bir parçam olmuş. Severek yapılan bir iş bu. Her kovanı tanıyorum, hangisinde ana arı var, hangisi kaç yıllık bilirim. Allah ömür verdikçe çocuklarıma destek olmaya devam edeceğim. Arıcılık anlatılmaz bir duygu. Arıların içine girdiğinde kendini kaybediyorsun. Yemek yemeyi bile unutuyorum.”