0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Trakya Üniversitesi’nin ilk rektörü,

Atandığında oturacağı koltuk yoktu.

Ne koltuğu,

Başını sokacak binası yoktu.

Öyle bir kurum yani,

Resmen var.

Fiilen yok.

Kâğıt üzerinde derler ya,

Aynen öyle,

Prof. Dr. Ahmet Karadeniz,

Soyadını hırçınlığı ile bilenen denizden alıyor.

Ama, adını aldığı deniz kadar hırçın değil,

Sevecen, babacan biri,

Fakat,

İnanılmaz inat,

Kafasına koyduğu işi sonuçlandırmaması mümkün değil,

Yoksa,

Trakya Üniversitesi’ni sıfırdan yaratmak kolay mı?

O üniversite ki,

Eğer,

O yıllarda, fakülte ve yüksekokulları Çanakkale, Kırklareli ve Tekirdağ illerine dengeli olarak dağıtılmasa,

Bünyesinden önce Çanakkale 18 Mart, sonra Tekirdağ Namık Kemal ve son olarak Kırklareli Üniversitesi’nin kurulması mümkün olurmuydu.

Bu bile, başlı başına yıllar sonrasının öngörüsü,

İlk kurulduğunda, bir elin parmakları kadar olan öğretim üyesi ve görevlisi var.

Edirne İstanbul’un burnunun dibinde,

Dibinde ama Trakya Üniversitesi’ne gelmek istemiyorlar.

Kişisel ilişkilerini devreye soktu.

Kadrolar böyle tamamlandı.

O yıllarda Trakya Üniversitesi Konservatuvarı kurulması fikrini ortaya atmak,

Sonra YÖK’ün onayını almak.

Deveye hendek atlatmak daha kolay,

Konservatuvarın kuruluşundan sonra Edirne genelinde tüm okullarda müziğe yatkın gençleri bulmak,

Yurtdışından öğretim üyelerini getirmek,

Tabi ki, bunları tek başına yapmadı.

Bir tarafında, üniversitenin bu güne kadar gelmiş geçmiş rahmetli efsane Genel Sekreteri Önder Korkmaz,

Diğer tarafında, personel altyapısını sağlam temellerle oluşturan uzun ve sağlıklı ömür dilediğimiz Personel Daire Başkanı İbrahim Kırgöz,

Bugün Edirne bir üniversite şehri olmuşsa,

Edirne ekonomisi önemli ölçüde, 47 bin öğrenciye bel bağlamışsa,

Bunun mimarı Prof. Dr. Ahmet Karadeniz’dir.

Geçtiğimiz günlerde kaybettik.

Edirne Belediye Meclisi 10 yıl süreyle rektörlük yapan Karadeniz’e Fahri Hemşerilik Beratı vererek kadirşinaslık örneği gösterdi.

Biz kendisinden razıyız,

Allah’ta ondan razı olsun.

Bilinsin istedim.

Tarihe not düşelim ki, unutulmasın,