1

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Hayat penceremiz açılır açılmaz yolculuğumuz başlar. Önce ailemizin desteğiyle açılır kapılarımız sonra tek tek biz açarız yeni kapıları, pencereleri.

Hepsi olmasa da bazı kapı ve pencerelerin yenilerinin açılması için eskisinin kapanması gerekir; sistem öyle kurulmuş. Evet; bir gün bu pencere de kapanacak ve öyle veya böyle sona erecek her şey…Diyemiyorum…

Umutlara başlangıçlara hazırım da sonlara hiç hazır değilim. Bu kapanışın ardından başka pencereler açılacağını biliyorum bilmesine, aklım razı olsa da gönlüme yatmıyor.

Sezen Aksu yazmış, Aşkın Nur Yengi söylüyor “Böyle mi sona erecektik”, dinlerken gözlerimden bir çift damla gözyaşı süzülüyor. Eğitim yolculuğumda bir han daha ağırladı beni deyip sevinmeliyim oysa. “Yazık şu geçen zamana” değil, şu zamanda ne çok kalple buluştum, ne çok dostla sohbet, ne çok deneyim edindim.

Yine bir yol ayrımındayım ve mut hecesine –lu ekini getiremiyorum bir türlü. İçimde kurtçuklar var kelebeklere dönüşemiyorlar. Neyse ki evdeyim, yüzümdeki yansımayı kimse görmüyor kendimle sohbetteyim. Küçük prenslerimi prenseslerimi benden daha ehil ellere uğurlayacağım, yeni öğretmenleri de onları çok sevecek biliyorum, öyle tatlılar öyle akıllılar çünkü. Ama kapı aralığı veya pencerelerden gözleyesim var. Kalem olup ellerine derslerine giresim var.

Ben onların ilk öğretmeni, onlar benim son öğrencilerim…

Böyle mi sona erecekti; o sevgi dolu pamuk eller bana sarılamadan mı derken içinde flaşlar yanıp sönen cin bakışların yağmurlarla ıslanmasını görmeyeceğim neyse ki diyor teselli oluyorum.

Böyle mi sona erecekti; o tatlı diller gözümün içine bakarak kulağımdan kalbime ateş gibi akan “seni seviyorum”u duymadan mı derken; iletişim çağındayız, bırak ergenlik-gençlik dönemine geçen öğrencilerini, anne baba olan çocukların bile sana nasıl ulaşıyorsa sevgi orduna onlar da eklendiler diyor teselli oluyorum.

Kilometreler araya giremiyor gönül mesafesi yakın oldukça, sosyal mesafe maske şart günümüzde ama anlatıyor asıl meramını gözler açıkta kaldıkça. Ve o gözler hep gözümün önündeler…

Her şey o güzel gönlünüze göre olsun yavrularım, olsun ki dünyamız da güzelleşsin. Gelecek sayenizde emin ellerde biliyorum. Eğitim yolculuğunuzun bu durağında ben iniyorum. Sizin yolunuz şansınız her alanda açık olsun. Can parçam, evlatlarım şimdi ailelerinize sonra “sizi size emanet ediyorum”. Atatürk’ümüzün ışığında ilerleyin, sözlerim kulaklarınızda, gözleriniz hedefte olsun.

Öyle veya böyle hiçbir şey sona ermedi, gönlümdesiniz. Varlığınızla şenlendiriyorsunuz beni, öpüyorum pamuk kalbinizle yıldız yıldız parlayan gözlerinizi…