0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Mimar Sinan’ı Anma ve Mimarlar Günü kapmasında, İnşaat Mühendisleri Odası Edirne Temsilciliği, Trakya Üniversitesi (TÜ) Plastik Sanatlar Topluluğu ve Edirne Kent Konseyi Kültür Sanat Çalışma Grubu işbirliğinde “Mimar Sinan Sanatı, Dehası, Çağı” paneli düzenlendi.

Dr. Öğr. Üyesi Yavuz Güner’in konuşmacı olarak yer aldığı “Mimar Sinan Sanatı, Dehası, Çağı” paneli Edirne Belediyesi Atatürk Kültür Merkezi Konferans Salonu’nda gerçekleştirildi.

Panelin açılışında konuşan Edirne Kent Konseyi Başkanı Nihat Çolak, Mimar Sinan’ın her yıl anılmakta olduğunu hatırlatarak, “Bizler Mimar Sinan’ı eserleri ve hayatından çok mimarlık ve mühendisliğini öne çıkarmaya çalışıyoruz. Sinan eserlerini yaparken kentleşmenin de alt yapısını oluşturmuştur. Selimiye yapılırken de uzun süren incelemeler sonunda karar verdiğini okuyoruz. Bu gün yapılaşma alanlarını seçerken bu titizliği maalesef göstermiyoruz. Mimar Sinan’ın kentimizde bizce önemli olan diğer eserleri de köprüler ve su kemerleridir. Taşlımüsellim su yolu özel öneme sahip eserlerdir. Tahrip olmuş ve kaderine terk edilmiş olan Taşlımüssellim Su Yolunun biran önce restore edilerek kentimizin kültür varlıkları envanterine alınmasını, kente kazandırılmasını, gelecek nesillere aktarılmasını sağlamak hem Sinan’a saygımızın hem de kentimize olan sorumluluğumuzun gereğidir” dedi.

“O ÇAĞIN EN YETENEKLİSİ” 

Ardından konuşan Dr. Öğr. Üyesi Yavuz Güner, Mimar Sinan’ın 16. yüzyılın insanı ve ömrü boyunca net bir insan olduğunu belirterek, “O çağın en yeteneklisidir. Ancak bizler onu yanlış anlamaktayız. Bu yanlışlık Sinan’dan kaynaklanmaz. Tarih yazanların hatalı bakışındandır. Sinan’ı anlatan kaynaklar dönemlerinin sosyal durumlarından etkilenerek eserlerini yazmışlardır” dedi.

“AYASOFYA KUBBELERİNDEN BÜYÜK SELİMİYE YAPILDIĞI SÖYLENİR”

Selimiye yapılmadan önce gerileme dönemine giren Osmanlı’da kıyaslamaların yapıldığını anlatan Güner, “Osmanlının Ayasofya’dan daha büyük kubbeli eser yapılamadığı ve bunun nedeninin de zayıflama olduğu dile getirilir. Bunun üzerine kubbeleri Ayasofya kubbelerinden büyük Selimiye yapıldığı söylenir. Tarih yazanlar iç dünyalarını, duygularını eser veya kişi anlatımlarına da yansıtırlar. Bu yazım zamanın gerektirdiği şekilde güçlüye bağlı ve talepleri karşılamak zorunda olma halidir. Oysa her toplumda gerilemenin sorumluluğu yaşanılan çağa değil önceki çağlara bakarak analiz edilmelidir. 15. Yüzyılda Avrupa’nın ilerlemesine ayak uyduramayan Osmanlı’nın sonraki yüzyıllarda gerileyeceği bilinmeliydi” dedi.

“HAKKINDA BİNE YAKIN KİTAP YAZILDI”

Hakkında bine yakın kitap yazılan Sinan’ın herkes tarafından sevildiğini belirten Güner, “Özellikle ulus olma süreçlerinde Sinan birçok etnik ve dini etiket ile tanımlanır. Çünkü her ulusta önemli kişiler olmalıdır. Afet İnan’dan okuyoruz ki Sinan’ın etnik kökeni için inceleme yapılır. Mezarı kazılır ve kafatası ellenir, böylece Türk olduğu söylenir. Bu yaklaşımlar elbette gereksizdir ve bilimsellikten uzaktır, uluslaşmanın aşırı uçlarıdır. 1 Ağustos 1935 günü yapılan bu etnik yapı tespitinden bir gün sonra 2 Ağustos 1935 günü Atatürk “Sinan’ın heykelini yapın” der. Afet İnan Selimiye ve Sinan üzerine çok yazı yazanlardan birisidir. Sinan’ı abartır ve adeta peygamberleştirir” dedi.

“SİNAN’I SİNAN YAPAN ÇAĞININ İHTİYAÇLARI VE KOŞULLARIDIR”

M.Ö. ikinci yüzyılda mimarın; resim yapan, müzik dinleyen, şiirden anlayan, adeta bohem kültürünü içinde taşıyan kişi olarak tanımlandığını belirten Güner, Şöyle devam etti;

“19. Yüzyıl öncesinde de kamuya ait olan alanları sanatıyla hareketlendiren, canlandıran, planlayan bir üreticidir mimarlık. Bu gün ise mimarlık proje çizen kişi olarak daraltılmış durumdadır. Sinan’ı Sinan yapan çağının ihtiyaçları ve koşullarıdır. Yapıldığı günden beri, bugün de dâhil Selimiye İslam düşüncesinden dolayı öne çıkarılmıştır. Çünkü İslam inancında beklenen bütünsel mekân talebini Selimiye karşılamıştır. Aslında İslam inancında temiz mekân yeterlidir. O nedenle camiler genişliği ve temizliği sağlayan alanlardır. İnsanlar en azından haftada bir sosyolojik ayrımların olmadığı bir alanda saf durarak eşitlenirler ki bu inançlarda çok önemlidir. Mimar Sinan eserlerini yaparken önceki dönemlerde yapılan tüm eserleri incelemiştir. O günün koşullarında en iyi eğitim de deneyerek alınan eğitimdir. Sinan bunları kavramış biridir. Selimiye aslında kolon ve kiriştir. Onu Selimiye yapan estetiğidir ki bu da mühendislik bilimi ve sanata yakınlık ile üretilir. Osmanlı’da matematik bilimi yok denecek kadar az iken matematik ve fizik bilimine dayanarak Selimiye ve benzeri yapıları yapmak sosyal bilimleri iyi anlamaktır. Osmanlı mimarisi sarayın izni ve isteği kadar gelişmiştir. Mimari yapılar sanayileşme öncesinde etnik tanımlara göre değil dini tanımlara göre düzenlenir. Çünkü kutsallık inançlarda olur ve dini yapılar da dini tanımlar üzerinden gelişir” ifadelerini kullandı.