0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Trakya’nın önemli ilçelerinden biri olan Keşan’da 6-7 yıldır hummalı bir çalışma var. Adını Keşan’ın eski adından alan Zerlanis Kültür Sanat Derneği, çocuk ve gençlere tiyatro eğitimleri veriyor, her yıl tiyatro oyunları sahneliyor. Gençler, kimi zaman bir sendikada, kimi zaman bir marketin küçük salonunda çalışarak hem sanata, tiyatroya dair eğitimler alıyor, hem de sahne üzerinde hünerlerini gösteriyorlar.
Avrupa Birliği’nin CultureCIVIC Kültür Sanat Destek Programı’nın desteğiyle hazırlanan Kamusal Tiyatro Deneyimleri Projesi şimdi de Edirne’nin Keşan ilçesinde.
Hazırlanan video programa konuşan Zerlanis kurucusu Psikolojik Danışman Aydın Yıldırım ve Zerlanis oyuncuları, 6 yılda 400’ü aşkın, bu yıl da 95 genç ile çalıştıklarını söylüyor.
Bugüne kadar “Bosna Sen Benim Annemsin”, “Martının Dönüşü”, “Radyum Kızları” gibi oyunlar sahneleyen Zerlanis, bu sezon Hristo Boytchev’in “Albay Kuş” oyununa hazırlanıyor.
“GENÇLER KENDİ HAYATA BAKIŞINI İNŞA EDİYOR”
Psikolojik Danışman ve Tiyatro Eğitmeni Aydın Yıldırım, 2016 sonrasında uzun uğraşlar sonucu Zerlanis Keşan Görsel Sanatlar ve Kültürel Araştırmalar Derneği’ni kurabildiklerini ve her yıl tiyatro eğitimleri düzenlediklerini, 1-2 oyun sahnelediklerini söylüyor.
Psikolojik Danışman Yıldırım, tiyatronun bir gencin gelişimine etkisini şöyle anlatıyor:
“Bir genç çocukluktan çıkıp yetişkinliğe adım atarken, o ergenlik sürecinde ve gençliğin ilk adımlarında önce kendisini tanıması, kendi kişiliğini oluşturması, sonra karşısındaki ile diyalog geliştirme ve herhangi bir çatışma durumunda o çatışmayı nasıl çözümleyebileceği konusunda çok büyük bir deneyim sağlıyor. Bir oyun sahnede bir saat, bir buçuk saat, ama hazırlık süreci 6-7 ay sürüyor. İşte o süreç içinde genç tiyatro eğitimiyle beraber aslında kendi kendini, kendi kişiliğini, kendi hayata bakışını inşa ediyor. Bunun için yaptığımız bütün çalışmaların haricinde tiyatroya çok ciddi bir önem atfediyoruz”
“ÖZGÜVENİMİZ VE İLETİŞİM BECERİLERİMİZ ARTTI”
Zerlanis’le 16 yaşında bir lise öğrencisiyken tanışan ve şimdi üniversite öğrencisi olan Feyza Geçer, Aydın Yıldırım’ı doğruluyor.
Liseye başladığında çok sosyal olduğunu, sohbet etmeyi, yakınlık kurmayı çok sevdiğini anlatan Geçer, maalesef doğru iletişimi beceremiyormuş;
“Ne kadar sosyal olsam da insanlarla doğru iletişimi hiçbir zaman yakalayamazdım. Hep bir iletişim eksikliğim vardı. Ne kadar iyi niyetle yaklaşsam da olumsuz tepki alırdım. Tiyatroya girdikten sonra böyle olmadı. İletişim becerim kuvvetlendi.” Geçer, ilkokul, ortaokul ve liselerde resim, müzik gibi derslerin olduğunu, ama bunlara mutlaka “drama” dersinin de eklenmesi gerektiğini düşünüyor.
Öğrenci Esma Çelik de aynı fikirde, “Öncelikle özgüvenimde büyük bir artış oldu” diyor;
“Radyum Kızları’nı sahneledik, 200 kişinin önünde, herkesin odağı bizdeyken, hiç kekelemeden. Bunun özgüvenime çok ciddi katkı sağladığını düşünüyorum.”
Bir yazılım şirketinde çalışan Yağmur Sena Çakır ise “tiyatroyu çok sıkıcı bulduğunu” ve “ilk seyrettiği oyunun kendi grubunun oyunu olduğunu” söylüyor.
Sonrasında fikri değişmiş, “Heyecandan, mutluluktan aklımı kaybettim” diyor.

“SİRKÜLASYON NEDENİYLE KALICI BİR TİYATRO İNŞA EDEMEDİK”
Aydın Yıldırım, Zerlanis’in genelde sene başında başlayan çalışma ve provalarının dönem sonunda meyvesini verdiğini, yaza girildiğinde ekibin büyük ölçüde sıfırlandığını anlatıyor. Liselilerin üniversiteyi kazanıp gittiğini, üniversitelilerin mezun olup gittiğini belirten Yıldırım, kalıcı bir tiyatro kurmanın şimdiye kadar pek mümkün olamadığını anlatıyor.
Meseleyi 2 ya da 4 yıllık bir sanat okulu gibi ele aldıklarını aktaran Aydın Yıldırım, “Öğrencilerimizi eğitip eğitip mezun etmek şeklinde çalışıyoruz” diye konuşuyor.
Ziraat Yüksek Mühendisi, Oyuncu Pınar Akdaş da, ekibin çoğunlukla öğrenci olduğunu belirterek, “Bir yetişkin grup kurmak, kemikleşmiş bir kadro kurma niyetindeydik. Bunu başaramadık” diyor.
Pınar Akdaş, Keşan Belediyesi’nin çok güzel bir sahnesi olduğunu, ancak nedense kendilerine sakladıklarını söylüyor;
“Kullanılmasına kıyamıyorlar. Bürokratik engeli aşıp da o sahneyi kullanamıyoruz. Kullanılmayacaksa niye var o sahne?
Tiyatro yerel yönetimin ilk önceliği değil sanıyorum. Farklı konuları tercih ettikleri için biz biraz öksüz kaldık.”
* Avrupa Birliği’nin CultureCIVIC Kültür Sanat Destek Programı’nın desteğiyle hazırlanan Kamusal Tiyatro Deneyimleri Projesi kapsamında hazırlanan video programa Sosyal Kafa Youtube kanalında, konuyla ilgili kapsamlı habere sahneden.net ve Tiyatro… Tiyatro Dergisi web sitelerinde ulaşılabiliyor.

Haber Merkezi