0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Asıl makbul olanı bence cam cama değil can cana yani yüz yüze görüşmek ama son zamanlarda balkon detaylarının kapanması çoğaldı. Balkonların yerini pencereler alınca bende sorgulamaya başladım. Balkon mu, pencere mi?…

Teknolojinin bu alanda da gelişimiyle balkonlar camla kaplanır/kapatılır oldu. Açılabilir balkon camı denilse de amaç eve bir oda daha eklemek oluyor çoğu zaman. Karşıyım diyeceğim de, eşim ebediyete intikal ettiğinde annem eşyalarıyla bizim eve taşınmak zorunda kalınca yer kazanmak amaçlı biz de mutfak balkonunu kapatmıştık. Artık sefa bitti demiştim, tadını çıkaracağım bir balkona ihtiyacım kalmadı. Yani balkon kimine göre kiler sayılsa da bana göre ab-ı hayattı…

“Kapı evin ağzıdır. Pencere ise gözü! Balkon ise, evin hiç kapanmayan çekmecesi. derler. Sanki bir kez açılmış ve öylece sıkışıp kalmış gibi.” Balkonsuz ev vardır ama penceresiz evi kimse istemez. Ben balkonsuz ev de istemem ve rabbime şükür hep kocaman balkonlu evlerde oturdum.

Günümüzde kurutma makinaları o işi görse de hala pek çok evde balkonun misafirleri bir uçtan öbür uca gerilen ipte kuruyan çamaşırlar. Bu mevsimde başköşesine tarhana, salça, kurutmalık sebze-meyveyi oturtur. Bisikletler de baharı beklemek için orada durur. Oysa yaz gecelerinde balkonda masasını kurup yemek yiyenler yazımı okuyunca iç geçiriyordur şimdi. O tatlı serinlik içlerine dolarken hazzıyla daha bir afiyetledir sofralar. Bunaltıcı basıncını üzerimizden atamadığımız sıcak yaz günlerinde nefes almakta zorlanan ev halkı meltemin esintisini ve mehtabın şarkısını dinleyerek balkonda arar mutluluğu. Hiç pencere o tadı verir mi, hem kaç kişi sığar çerçevesine…

Ben balkon balkon diye tuttursam da Orhan Veli, ‘İçerde’ adlı şiirinde: “Pencere; en iyisi pencere; / Geçen kuşları görürsün hiç olmazsa; / Dört duvarı göreceğine.” diyor.

Pencereleri de seven var elbet. Önüne dizilen saksılardaki çiçekler, camcılar, ebeveyn yolu gözleyen çocuklar…, sevgilinin geçişini bekleyen de kaldı mı ki?

Sezai Karakoç, “Açma pencereni, perdeleri çek / Mona Rosa, seni görmemeliyim.” derken Turgut Uyar “Sayısız penceren vardı bir bir kapattım / Bana dönesin diye bir bir kapattım” diyor dizelerinde.

Pencere, perdelerin ardından dünyayı ister gözlediğimiz ister gizlendiğimiz detay. Onları istediğimiz gibi kolayca açıp kapatabiliriz. Lütfen balkonları rahat bırakın, göğsünü gere gere uzansınlar dışarı. Çerçevesiz sınırsız sunsun size dünyayı. Balkon yalnızca bir çıkıntı değil, ölçülü uzaklıkta yakın beraberlik. Evin sosyalleşme alanı, küçük açık hava odası.

Haydi gelin, Ziya Osman Saba’nın ‘Beyaz Ev’ şiiriyle hayal kuralım: “Her dağ yamacına kurduğum, / Beliren her su kenarında, / Pembe damlı, yeşil pancurlu, balkonlu, / Balkonuna tırmanan sarmaşık. / Gece, pencerelerinden sızacak ışık”

Balkoncuyum ama olmazsa pencere konusunda Nazım Hikmet’e katılıyorum; “Pencere dost sözü gibi rahat ve geniş olacak”

Balkon gibi ufku açık olsun umutlarınızın, mutluluk pencereniz hiç kapanmasın. İster balkon olsun ister pencere; Cahit Sıtkı Tarancı’nın dileği ile sohbetimizi bitirelim: “Gün eksilmesin pencerenizden…”